Dat is wat we nodig hebben in de bouw. De hogere functies, waar het beleid wordt uitgestippeld, worden meestal bekleed door de babyboomers onder ons. Ook meestal nog mannen ook.
Ietwat conservatief. Liever een extra zekerheidje. Dat typeert hun werkwijze. Op zich niks mis mee, voor op de korte termijn.
Broeikasdingetje
Op de lange termijn is er behoefte aan een frissere blik, misschien wel een jeugdigere blik. Want de verduurzamingsslag die we moeten maken liegt er niet om; in 2030 49 procent minder uitstoot van broeikasgassen dan in 1990. Om vervolgens naar >90 procent minder uitstoot toe te werken in 2050.
Eigenlijk zouden we al een paar jaar bezig moeten zijn met het renoveren van duizenden woningen per dag. Het huidige tempo is veel te laag. In plaats van een versnelling hoger te schakelen, discussiëren we nog dagelijks over de noodzakelijkheid van dit alles. Dus we moeten opschalen, industrialiseren en buiten gebaande paden denken. Wat heb je dan aan mannen die heel hun werkende leven op hetzelfde pad gelopen hebben.
Perspectief
Om me heen zie ik het vaak gebeuren: een jong iemand wordt aangenomen, presteert goed en is na 2 jaar weg. “Typisch de jeugd” hoor je dan vaak. Die willen niks opbouwen, die willen niet investeren. Die willen meteen een dik salaris en denken dat alles ze komt aanwaaien.
Nee, dat dus niet
Is dat de reden? Of kunnen de millenials zich niet vinden in het oude denken? Hebben ze behoefte aan visie, aan goed leiderschap en aan toekomstperspectief? Zijn wij zelf de belemmerende factor? Hechten ze minder aan bezit, maar meer in gebruik? Denken ze aan plezier, in plaats buffelen. Vul het in voor jezelf, want er is niet één juist antwoord. Maar als er één ding verkeerd is, is oordelen vanuit denkbeelden die niet meer van vandaag zijn.
Waar gaat het over?
Want ook alle veranderingen van de gebouwde omgeving kun je in dit perspectief trekken: waar gaat het nu daadwerkelijk om? Is dat eeuwige gedoe over stichtingskosten nog wel een ding, wanneer comfort en gebruikskosten leidend worden? Je kijkt anders naar dure techniek wanneer je huis significant gezonder wordt. Maar dan moeten we natuurlijk niet als een kruidenier die opgroeide in de zuinige jaren ’70 naar elke vernieuwing kijken.
Opzetten of omarmen
Laten we er in ieder geval samen voor zorgen dat we de jeugd er bij blijven betrekken, dat we ze laten voelen dat ze er toe doen. Want dat verdienen ze en we hebben ze sneller dan je denkt nodig.
Laten we van het huidige coronadebat leren dat generaties tegen elkaar opzetten niks bijdraagt en dat we elkaar juist moeten uitdagen en moeten helpen. Jongeren neerzetten als feestende en verantwoordelijkheid ontlopende nono’s gaat nooit ergens tot leiden. We hebben geen kloven nodig, maar bruggen.
Stap eens op zo’n youngster af; vraag wat zijn of haar mening is over het te volgen beleid. We hebben namelijk jullie ervaring, inzichten en overtuigingskracht keihard nodig om de huidige jeugd te overtuigen dat we alleen samen de doelstellingen uit het klimaatakkoord kunnen realiseren. En het ook nog een beetje leuk kunnen maken.
