Aandoenlijk. Volwassen mannen komen er door een spelletje Lego achter dat het traditionele bouwproces een verkwistend onding is. Wie dit niet begrijpt moet eens aanschuiven bij workshop Lean Bouwen. Gewoon omdat het kan.
De kern van bouwen volgens de lean-principes is dat door middel van samenwerking en een gezonde prestatiefocus, goede marges en resultaten worden behaald, tevreden opdrachtgevers ontstaan, en er minder geld over de balk wordt gekieperd. De beroemde faalkosten. Er heerst duidelijkheid, geen dubbele agenda’s, en een prestatie-eis, in plaats van een inspanningseis. Voorwaarde is dat tradtionele rolmodellen worden losgelaten. Wat mij betreft mag u alles van zo’n dag dezelfde avond nog vergeten, maar deze spiegel moet elke mkb’er zichzelf voorhouden. Vele collega’s gingen u voor.
Uitknijpen en korting
Alle aspecten waar alle vakbladen al jaren over schrijven, passeren in korte tijd de revue. Groothandelaren met hun kortingsperikelen, uitknijpende hoofdaannemers, geen waarde toevoegende adviesbureaus, architectenbureaus zonder detail- en materiaalkennis, en installateurs en schilders die elkaars opleverpuntjes veroorzaken en verhelpen, dit alles uiteraard in een vicieuze cirkel die stevig in de papieren loopt. Een koper die dat tussenmuurtje niet wil, breekt het er later maar uit. Gebrekkige informatievoorziening, tegengestelde belangen, prijsopdrijvende ruis en ander gekrakeel. Bouwen anno nu. Toch?
Boeteclausule wat nu?
Tijdens de workshop wordt dit ‘spel’ aan de hand van een ontwerp, de calculatie, de inkoop, de uitvoering en de oplevering van een Lego-bouwwerkje gespeeld. Iedere deelnemer met een eigen rol, die hard en fanatiek gespeeld dient te worden. De installateur heeft niet de juiste tekening van de architect. Koopt daardoor verkeerd in, en mag dit later –uiteraard zonder de gebruikelijke korting- gaan herstellen. Andere bouwteampartners kunnen hierdoor niet verder, opdrachtgever komt zeuren. De eerste mannen ijsberen door het cursuslokaal. Boeteclausule, wat nu? Het ongevraagde advies van de adviseur wordt vakkundig aan de kant geschoven. De inderhaast bestelde stenen blijken nogal ruim ingecalculeerd. Oplevering gaan we niet halen, klant betaalt slecht, en na een jaar ploeteren komen we erachter dat we nauwelijks wat verdiend hebben.
Vergrootglas
Het blik met alle bovengenoemde clichés kan open; volwassen mannen met blouses gaan mokkend de cursusruimte door, lopen rood aan, doen de dasjes wat losser. Zweten. Tijdens de lunch happen de deelnemers gedesoriënteerd in hun bolletje achterham. Een cursuslokaal vol weldenkende, intelligente en fatsoenlijke bouwprofessionals hebben een uur onder een vergrootglas gelegen van hun eigen dagelijkse praktijk. En ik heb er van genoten. Wat een amusement, maar wat een treurnis tegelijkertijd. Dat kan anders. Gelukkig is er een middagprogramma. Er is hoop.
