Als broodnuchtere Hollander, consument én professional sta ik nog altijd met opgetrokken wenkbrauwen te kijken naar het bidet op mijn hotelkamer. Ik zal u mijn toiletgewoonten besparen, maar ik heb het nog nooit hoeven gebruiken. En dat koester ik.
Aziatische en Zuid-Europese rituelen zijn mij vreemd. Ik keek dan ook met enige scepsis naar het moment dat Geberit enkele jaren geleden de douche-wc –het luxueus ogende bidet 2.0- groots introduceerde in ons land. Met billetjesföhn. Volautomatische reiniging met water en warme lucht in het kleine kamertje? Ik moest het allemaal maar zien. Ik kan me de introductie -uiteraard in puik gekozen discrete bewoordingen- nog feilloos herinneren. Buiten op de parkeerplaats werd nog wat nagegeind door de aanwezigen. Inmiddels weten we beter. Ook fabrikanten als Duravit en Toto timmeren in ons land aan de weg met hun luxe variant van het aloude bidet. Het kan niet mooi en luxe genoeg zijn. Toiletteren is geen noodzakelijk kwaad, maar een genot waar je met liefde voor op een dieet van bruine bonen gaat; een interpretatie van de creatieve marketingkreten van de missionarissen.
Als ik de Duitse sanitairgiganten Geberit en Duravit moet geloven, overtreffen het animo en de verkoopcijfers van de douche-wc’s alle verwachtingen. Showrooms etaleren de sproeiende en fohnende toiletten massaal, en ook in de reportages die we maken voor Sanitair Design, treffen we hem steeds vaker aan. Ook de calvinistische Hollander waagt zich er dus blijkbaar aan. De installatie –er is een stroomaansluiting voor nodig- is geen belemmering, ook niet in de renovatie. Sterker nog: de toename van elektra in de badkamer is niet meer te stuiten. Het is hét besturingsysteem van de toekomst. Schijnt. En waar het ophoudt?
En zo kwam het dat ook ondergetekende –noem het participating journalism– onder enige fabrikantendruk en onder invloed van een glaasje wijn dit voorjaar de proef op de som ging nemen. Wederom zal ik u de details besparen. Aanvankelijk wantrouwen –noem het de ‘papieren dubbelcheck’- werden al gauw omgebogen in gezond positivisme. Ik frons nog steeds, maar nu van marktkansen en toegevoegde waarde voor de toegenomen wellnessbehoefte van de gemiddelde consument.
Geachte Eddy,
Stel er zit poep op je arm, dan neem je er toch ook geen genoegen mee om dit met slechts een droog (schuur)papiertje van je arm af te vegen en dan vrolijk verder te gaan met de dag?
Dit hadden ze 30 jaar eerder actief in de markt moeten zetten, dat had mij heel wat ontberingen gescheeld. 😉
Hoi Eddy,
Onder fabrikanten druk een grote boodschap doen….. voorkomt dit obstipatie bij een writer’s block?
In dat geval voorzie ik veel leesvoer voor de toekomst!