Werkgevers en werknemers staan lijnrecht tegenover elkaar bij het opstellen voor een nieuwe CAO Metaal en Techniek, waar ook de installatiebedrijven onder vallen. Na vruchteloze onderhandelingen zijn de werknemers, met de vakbonden FNV en CNV, nu aan het staken.
“Het is een beetje raar dat monteurs aan de ene kant ‘de nieuwe elite’ genoemd worden en dat er een schreeuwend tekort aan vakmensen is, maar dat er tegelijkertijd geen serieus loonbod van de werkgevers op tafel komt te liggen. Bevreemdend”, zegt Wilma Nieveen, bestuurder FNV Metaal in Friesland. In Friesland en Gelderland staken deze week een paar honderd medewerkers van bedrijven als Kropman, Feenstra, Spie, Equans en Unica “en ook veel kleinere installatiebedrijven”, zegt Nieveen.
Ultimatum
Onderhandelingen over een nieuwe CAO begonnen in augustus vorig jaar, maar de partijen raakten al snel in een impasse. De huidige CAO is per 1 oktober 2021 verlopen, maar zicht op een nieuwe versie is er nog niet. Na het stuklopen van de onderhandelingen hebben de vakbonden een ultimatum bij de werkgevers neergelegd, met daarin onder meer de eis van een loonsverhoging. CNV vraagt 3%, FNV 5%, maar de werkgevers bieden volgens de vakbonden maar 1,4%.
Nieveen: “De stakingen beginnen de werkgevers pijn te doen, sommige bedrijven liggen helemaal plat. En een enkele werkgever biedt nu buiten de CAO om zelf al loonsverhogingen aan.” Maar de vakbonden eisen meer dan alleen hoger loon, zoals bijvoorbeeld ook het recht om drie jaar eerder te stoppen met werken via een speciale regeling. “Zolang de werkgevers niet met een goed tegenbod komen, gaan de stakingen door.”
‘Niet in beton’
De Federatie Werkgeversorganisaties Techniek (FWT), waar ook Techniek Nederland onder valt, willen graag weer aan tafel met de werknemers, zegt Ron Follon, onderhandelaar namens de FWT. “Werkgevers betreuren de stakingen en de acties. Deze zijn schadelijk voor de bedrijven en brengen een cao niet dichterbij. Het hervatten van de gesprekken is van belang. Alleen dan kan er namelijk een cao tot stand komen. Werkgevers doen dan ook de oproep aan vakbonden de onderhandelingen te hervatten. De voorstellen die eerder gedaan zijn door werkgevers zijn niet in beton gegoten.”
De cao Metaal en Techniek is met bijna 320.000 werknemers in de sector en bijna 28.000 werkgevers de grootste cao in de marktsector. De cao omvat installatiebedrijven, metaalbewerkingsbedrijven, isolatiebedrijven, carrosseriebedrijven en de goud- en zilvernijverheid.
Ik snap de sociale partners niet.
Altijd maar weer met looneisen komen, wat uiteindelijk averechts werkt. Je komt in een vicieuze cirkel, de hogere lasten voor de werkgever zullen namelijk weer in het product of de dienst worden doorbelast. De koopkracht gaat hierdoor uiteindelijk niet voor maar achteruit.
Als de sociale partners zich nu eens sterk maken voor de waardering van ons mooie vak, zodanig dat men hiervoor ook een fatsoenlijk tarief wenst te betalen, dan pas is het mogelijk een looneis te stellen.
En de eis om 3 jaar eerder stoppen met werken is helemaal waanzin met de krapte die er nu al is.
Ach zolang als die lamzakken van de vakbonden uiteindelijk over onze ruggen heen toch weer vanalles aan eisen laten vallen en handjeklap gaan doen achter de schermen krijgen ze steeds minder voet aan de grond door teruglopende ledenaantallen. En voor wat betreft wat Marco schreef: laat eerst de lonen maar eens flink stijgen voor de man in de montage- en serviceauto zodat klanten ook eens gaan voelen dat er krapte is aan vakmensen.